Çocuk destek merkezlerinde kalan 12 - 18 yaş arasındaki ergenlerin stresle başa çıkma tarzlarının yalnızlık ve yaşam doyumu değişkenleri ile ilişkilerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Kuruluş bakımında olan ergenlerin yaşadıkları stresle nasıl başa çıktıları oldukça önemlidir. Bu çalışmada Çocuk Destek Merkezlerinde yaşayan 12-18 yaş arasındaki ergenlerin stresle başa çıkma tarzlarının yalnızlık ve yaşam doyumu değişkenleri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma örneklemini Ankara, Kırıkkale, Kayseri, Konya ve Kırşehir'de bulunan Çocuk Destek Merkezlerinde kalan 12-18 yaş arası ergenler oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan ergenlere Bilgi Toplama Formu, Ucla Yalnızlık Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Yolları Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır.Bulgular: Yapılan analizler sonucunda demografik özelliklerden cinsiyet, yaş, sınıf, yaşadığı yer ve kardeş sayısının ölçek puanları üzerindeki etkisinin anlamlı olmadığını göstermiştir. Kurumda kalma süresi, süreklilik bir rahatsızlığa sahip olmama durumu, herhangi bir hobi ile uğraşmak, geleceğe dair ümitlere sahip olmak ile yalnızlık arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Yaşam doyum ölçeğinden alınan puanlar arttıkça yalnızlık ölçeğinden alınan puanlar da düşecektir. Herhangi bir hobi ile uğraşma, psikiyatrik ilaç kullanma durumu, sorunlara çözüm üretebilme, intihara teşebbüs etmeme, gelecek ilgili ümitler ile yaşam doyumu arasında da anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Sorunlara çözüm üretebilme, hiç intihara teşebbüs etmeme, geleceğe yönelik umutlar, yaşamdan doyum alma durumu ve kendini yalnız hissetmeme durumu ile başa çıkma tarzlarından kendine güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım tarzları arasında anlamlı bir ilişki söz konusudur. Ek olarak yalnızlık düzeyi arttıkça yaşamdan alınan doyum düşecektir, yalnızlık düzeyi arttıkça kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım tarzları puanları da düşecektir. Çalışmanın bulguları literatürle tutarlılık göstermekle beraber, alanda yapılan çalışmaların azlığı ve niteliği tartışılmaktadır.

Purpose: Method for overcoming the stress encountered by adolescents cared by the institution is very important. Analysing relation of stress overcoming methods of adolescents between 12-18 ages residing at Children Support Centre with Loneliness and Life Satisfaction Variables is aimed. Method: Study samples consist of 12-18 Ages adolescents residing at Children Support Centres located at Ankara, Kırıkkale, Kayseri, Konya and Kırşehir. Data collection form, Ucla Loneliness Scale, Life Satisfaction Scale and Stress Overcoming Methods Scale are applied to adolescents participating to research. SPSS Program is used in data analysis. Findings: As the result of analyses performed it is seen that demographical features such as gender, age, class, residence place and siblings number has no meaningful effect on scale scores. Period of staying in the institution, status of having any continuous illness, doing any hobby, having future hopes and loneliness have a meaningful relation. As scores received from life satisfaction scale increase, scores received from the loneliness scale shall decrease. Doing any hobbies, status of using psychological medicines, ability to solve problems, not attempting to commit suicide, future hopes and life satisfaction have a meaningful relation. To produce a solution to the problem, never to attempt suicide, hope for the future, satisfaction receive status of life and self-confident approach to the style of coping with sociability state, it is a significant relationship between the optimistic approach and available. Additionally, as the loneliness level increases, life satisfaction shall decrease, as the loneliness level increases, self confident approach and optimistic approach styles shall decrease. Findings of the study is stable with the literature and rarity and quality of studies performed on the site are discussed.